Oud stukje over Robin Haase, wel grappig
Artikel uit De Gelderlander van 28-07-2003
Robin Haase als komiek op de tennisbaan
Door MAAIKE LANGE
NIJMEGEN - Hoe vaak kan er smakelijk gelachen worden op de tribune bij een finalepartij? Bij de wedstrijd tussen Robin Haase uit Den - Haag en Wouter Meijer was dat gisteren gelukkig wel het geval.
Als je met een verkeerd been uit bed bent gestapt, moet je eens naar Robin Haase gaan kijken. De jonge tennisser maakt je dag goed. Op de tribune aan het centre court wordt hartelijk gelachen. Haase heeft iets van een komiek. Zijn benen als stokjes brengen hem in razendsnel tempo naar alle hoeken van de baan. Ook als de bal buiten de lijnen is, rent hij onvermoeibaar voort. Want ook die uitbal wil hij halen om 'm op te wippen en, hups, in z'n broekzak te laten verdwijnen. Misschien dat hij er een geheime puntentelling op na houdt, die alleen hijzelf kent. Voor hem is geen enkele bal verloren. De bal danst om hem heen alsof ie aan een draadje aan zijn armen hangt. De glimlach verdwijnt niet van z'n smoel.
Haase staat in de finale van het A-toernooi aan d'Almarasweg tegenover Wouter Meijer. Haase is favoriet. Beide jongens speelden een dag eerder ook in de kwartfinale in de B (categorie 3) tegen elkaar. Meijer verloor toen, Haase won later de finale in de B.
Deze zondagmiddag ontmoeten ze elkaar dus weer. Meijer versloeg in halve finale Hugo Leenders van Rapiditas. Hij staat bekend als stug, stoer en stevig verdedigend. Hij is een meester in het terugbrengen van de ballen. Hij loopt veel, is geconcentreerd.
Haase is de losbol van het stel. Als zijn tegenstander een vloek laat ontglippen, werpt hij een steelse blik op hem. Precies zo dat het publiek het ziet, trekt hij hoog de wenkbrauwen op. Of als zijn tegenstander zich waagt af te vragen of de bal echt wel buiten de lijnen is, trekt Haase bij de volgende twijfelachtige bal de stoute schoenen aan. Hij huppelt naar de lijn en werpt het aan een grondig onderzoek. Je verwacht dat hij elk moment een leesbril uit zijn zak kan halen.
Maar er is meer dan dat. Want Haase is gewoon een heel goede tennisser. Hij staat op de 134ste plek op de wereldranglijst bij de junioren. Met Jong Oranje speelt hij volgende week de Davis Cup in Madrid. Dit seizoen verzamelt hij flink wat punten, zodat hij volgend jaar kan uitkomen bij de grand slamtoernooien voor junioren.
"Die grand slams vinden tegelijkertijd plaats met de grote grand-slams. Dan heb ik kans om met Agassi in een kleedkamer te zitten."
Haase staat min of meer toevallig op het Rapiditastoernooi. Hij heeft een weekje rust met Jong Oranje. Omdat zijn oma en familie in Nijmegen wonen, besloot hij mee te doen aan het A- en B-toernooi. Vorig jaar was de Hagenaar ook aanwezig. Toen verloor hij in de kwartfinale in de B en plaatste hij zich niet voor het A-toernooi. Hij is in een jaar tijd behoorlijk sterker geworden.
Ook buiten de baan, heeft hij die guitige blik in zijn ogen. En hij geeft toe, hij is een publieksspeler. Soms verliest hij een partij, omdat hij zich iets te veel met de tribune bemoeit. "In Marokko stond ik in de finale tegen een Marokkaan. Hij speeld evoor ene thuispubliek. Het duurde even, maar op een gegeven moment ging het ook voor mij klappen."
In twee sets, 6-1, 6-4, verslaat hij deze middag Meijer. De laatste set was niet de beste van het toernooi. Zijn moeder vindt dat hij in deze set te lang met zijn tegenstander meeging. En inderdaad, ook was hij iets teveel met de mensen aan de zijlijn bezig. Haase: "Mentaal moet ik sterker worden. Ik trek me niet zoveel van anderen aan, maar ik moet meer bij mijn eigen spel blijven."